Dzielić się czy się nie dzielić?
Nie będę ukrywać, że długo się zastanawiam czy dzielić się tym na forum bloga, czy zostawiać to tylko na siebie. Ale kiedy podzieliłam się tą cudną inicjatywą w mojej prywatnej grupie Matki Polki Bizneswoman dostałam takiego powera od Was, że nie mam nawet złudzeń. W sumie, aż sama biję się w piersi czemu je miałam…
Dlatego przechodzę do rzeczy i dzielę się tym z Wami! Tym bardziej, że każdy z Was może dać cząstkę z siebie!
Piękne rzeczy się dzieją, jeśli tego sami zechcemy…
Ogarnia mnie ogromna radość i wdzięczność, że dzięki mojemu Blogowi poznałam Wspaniałą Kobietę – Paulę Zetkę, która przyczyniła się do sfinalizowania mojego marzenia od dawna…
Już wiele, wiele lat temu, wtedy mojemu chłopakowi (a nie mężowi jeszcze 
) mówiłam, że ja bym chciała mieć czarnoskóre dziecko, i ogólnie dużo dzieci Zresztą nie tylko jemu to mówiłam, więc zawsze ludzie patrzyli na mnie jak na wariatkę 😛
) mówiłam, że ja bym chciała mieć czarnoskóre dziecko, i ogólnie dużo dzieci Zresztą nie tylko jemu to mówiłam, więc zawsze ludzie patrzyli na mnie jak na wariatkę 😛 Mąż zawsze się śmiał, że „No kochanieńka ze mną czarnego dziecka nie masz jak zrobić „, więc zawsze obracaliśmy to formę żartu.
„, więc zawsze obracaliśmy to formę żartu.Słowa dotrzymaliśmy sobie, bo mamy obecnie 3 dzieci. Zawsze chodziła nam po głowie też adopcja – w sumie wciąż jej nie wykluczamy… życie pokaże co będzie – przecież wszystko może się zdarzyć.
Jednak ogromna chęć miłości i pomocy innym małym istotom na świecie zawsze we mnie była i jest.
Wiem, świata nie zbawię, ale mogę zawsze iskrę z siebie dać, aby ktoś inny się uśmiechnął…
I tu pojawia się Paula…
Zgadałyśmy się przy jednym z postów na moim blogu (dokładnie tym), gdzie napisała, że ona kocha podróże do Gambii. Ja odrazu podłapałam temat, że chętnie odwiedziłabym Afrykę z moją rodzinką. I chętnie dowiem się więcej o tym kraju. Od słowa do słowa, powiedziałam Pauli o swoim sentymencie do czarnoskórych dzieci i moim marzeniu – kiedyś może adpocji dziecka…
Paula powiedziała, że ona w Gambii właśnie ma „adoptowaną córkę na odległość”, której pomaga, aby mogła chodzić do szkoły, mieć co jeść i cieszyć się życiem…
Zafacynowała mnie tym. Napisała mi o tym wiele. Czytałam i płakałam ze wzruszenia, i wdzięczności o tym co mi pisała… trudno to opisać… 
Wiem, że nie jest to zwykła adopcja, a w dużej mierze pomoc finansowa, ale nie ma lepszego uczucia, niż świadomość, że czyjeś życie choć ciut stało się lepsze dzięki Tobie, i Twojej miłości, i zaangażowaniu.
Po co Wam to piszę?
Bo chcę podzielić się z Wami swoją radością! Pokazać, że małymi nakładami finansowymi możemy komuś pomóc na końcu świata, kto naprawdę tej pomocy potrzebuje.
Jaka jest opłata?
Jednorazowa opłata szkolna za cały rok szkolny to 45 euro (ok. 200 zł) i 17 euro miesięcznie (ok 70 zł) na podstawowe rzeczy do życia w tym jedzenie.
Jak głębiej się na tym podchylicie, to aż trudno uwierzyć, że można za 70 zł miesięcznie przeżyć gdzieś tam na końcu świata i będzie to radość z faktu, że masz co jeść i możesz się rozwijać…
Czy to dużo?
Pomyślcie, jak wielu z Was z łatwością, czasem przy zakupach wydaje owe 70 zł na często zbędne mu rzeczy… Nie chcę mówić, że wszyscy. Ale dla większości z nas, ta suma w budżecie miesięcznym to niezauważalny szczegół. Czy się mylę? Zostawiam Was z tym.
Pomagać każdy może. Pomagać możemy komu chcemy!
Może ktoś z Was też ma taką potrzebę, aby pomagać innym? Może to robi w innej formie?! Brawa dla Ciebie!
Ale jeśli ta forma, o której pisze tu na blogu zafascynowała Cię, to napisz do mnie. Chętnie podpowiem co i jak.
Uprzedzając Wasze pytanie czy ma się kontakt z dzieckiem – tak. Można pisać listy, rozmawiać na Whatsupp, oraz w każdym roku otrzymuje się informacje o postępach w nauce.
Ja już nie mogę się doczekać jak będę mogła pojechać do Gambii i przytulić tą kochaną dziewczynkę i zobaczyć jej efekty w nauce ! Wierzę, że to nastąpi. A jak ja w coś wierzę, to tak jest :p
! Wierzę, że to nastąpi. A jak ja w coś wierzę, to tak jest :p Krytyczne głosy zawsze będą…
Wiem, ze może dla wielu osób wydać się to szalone. Albo może napisać mi, że u nas w Polsce też dzieci potrzebują wsparcia ect. Nie zaprzeczam… każdy ma wolną wolę, aby pomagać, cieszyć się życiem i wspierać kogo się chcę.
Nikomu nie wytykam, że pomaga właśnie starszym ludziom, a nie dzieciom. Nikomu nie wytykam, że pomaga zwierzętom, a nie ludziom. Nikomu nie wypominam, że pomaga dzieciom z Polski, a nie zaa granicy. Potrzebujących jest wiele, z wspierającymi już gorzej… Ale są! I spotkam każdego dnia różnych wspaniałych ludzi o wielkim sercu, którzy pokazują mi co w życiu jest ważne. To do Ciebie Paula :* Dziękuję.
Idealny mem na każdą okazję…
Już z wieloma komentarzami się spotkałam, które pełne były nieufności, rasizmu, ksenofobii, błędnej oceny sytuacji ect. Szkoda mi na nie czasu. Podsyłam Wam mój ostatnio ulubiony mem, który bardzo pasuje do tego typu dyskusji, gdzie ktoś chce za wszelką cenę przekonać Was do swojej jedynej racji, często przepełnionej ksenofobią i rasizmem ect.
Poznajcie Mariam!
Ale wracając dalej do tematu głównego, chcę powiedzieć, że ja mam wyjątkowy sentyment do Afryki (może w którymś poprzednim wcieleniu byłam Afrykańską księżniczką z mnóstwem dzieci, kto wie 😛 ) i dlatego tak się na tym zafiksowałam.
Nie mniej jednak poznajcie Mariam Jammeh z Gambii, naszą nową rodzinę 6 letnią królewnę 
Obecnie jest organizowany letni obóz dla dzieci w Gambii podczas COVID, więc jeśli chcecie to również możecie jednorazowo wspomóc dzieci. Więcej możecie obejrzeć na filmie TU.
Dziękuję za uwagę. Tyle
Z miłością Kochane Matki Polki i Ojcowie, którzy widzę, że co raz liczniej mnie czytacie – dziękuję
p.s. Jeśli czujesz, że znasz kogoś dla kogo ten post będzie ważny to wyślij mu go, albo udostępnij. Dziękuję!
Super! Gratulacje! Uważam, że to cudowna akcja i że nawet mimo minusów czy niejasności robi to, co robi i jest potrzebna! To są pieniądze inwestowanie dokładnie tam, gdzie są potrzebne. Rozwiązują z sukcesem indywidualne problemy i zmieniają życie.
Ja też wiele lat temu zrobiłam to samo i cieszę się, że dzięki temu moja podopieczna mogła się wykształcić! 🙂
Dziękuję Ci za te słowa i za to wsparcie! Szczególnie dla wszystkich niedowiarków 😉